Het gedicht “Want om hand” staat symbool voor de huidige manier waarop de meeste mensen omgaan met weerstand en met pijn. In plaats van te accepteren, wordt er een uitweg gezocht die ofwel de pijn verzacht of het probleem vermijdt. Hierdoor wordt een kans op groei misgelopen en blijven we steken in oplossingen op de korte termijn.

Vanuit deze gedachte zijn dan ook mijn eigen drijfveren ontstaan. Als mens wil ik graag groeien, leren en weerbaarder zijn, zodat ik in zoveel mogelijk omstandigheden dicht bij mezelf kan blijven en niet hoef uit te wijken naar externe middelen om mijn problemen van tijdelijke aard op te lossen.