We zijn op een interessant punt aangekomen in onze geschiedenis. Een confrontatie met onze cruciale normen en waarden als mens. En we lijken het te verliezen.

Begrippen zoals empathie, dankbaarheid en liefde leggen het af tegen angst, geweld en intolerantie. We zijn bang voor verandering, bang voor het verliezen van onze voorrechten. Bang voor het verdelen van de welvaart.

Want de vluchtelingen, dat zijn de boosdoeners. Zij komen naar onze dorpen en steden om onze verworvenheden af te pakken. En daar hebben ze geen recht op, want zij zijn hier toch niet geboren? Maar wat heb jij dan voor moeite gedaan om hier geboren te worden? Wat geeft jou het recht om deze vluchtelingen in een negatief daglicht te stellen? Niets.

De beweging die we op dit moment zien richting intolerante partijen zoals de PVV, die ironisch genoeg staat voor de ‘Partij van de Vrijheid’, is uiterst betreurenswaardig te noemen. Vrijheid, maar dan dus alleen voor de mensen die hier geboren zijn in Nederland? Dat heeft niets met een echt streven naar vrijheid te maken.

Democratie?

De ontwikkeling die we nu zien brengt pijnlijk in kaart dat wij niet leven in een oprechte democratie (nadruk is van mij):

“In een democratie is de voltallige bevolking soeverein en is alle autoriteit gebaseerd op de (minstens theoretische) instemming van het volk. Deze bestuursvorm is gebaseerd op het menselijke gelijkheidsideaal. Als iedereen vrij en gelijk in rechten en plichten geboren is (zoals in het eerste artikel van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens staat) dan heeft ook niemand méér recht dan een ander om bepaalde wetten vast te stellen of beslissingen te nemen. Het implementeren van die theorie in de politieke praktijk is vaak niet eenvoudig en kent vele aspecten.[1]”

[1]: https://nl.wikipedia.org/wiki/Democratie

Het gelijkheidsideaal passen we nu alleen toe binnen onze eigen grenzen, terwijl dit logischerwijs een universele gedachte is. Het feit dat een aanzienlijk deel van de Nederlandse bevolking nu op de PVV stemt en daarmee kiest voor intolerantie en ongelijkheid, laat zien dat de democratie als systeem faalt.

Onze democratie is een systeem dat geleid wordt door angst en is daardoor extreem beinvloedbaar door de media en ongefundeerde populistische uitspraken, waar Wilders maar al te graag gebruik van maakt.

We falen onze medemensen en redeneren volledig egocentrisch, wanneer we grenzen sluiten, discrimineren en ondankbaar zijn voor dat wat ons hier gegeven is. De bal ligt bij ons om te zoeken naar een collectieve innerlijke ommekeer. Een verandering in onze houding richting veranderingen en het verkrijgen van geluk. Want het helpen van vluchtelingen hoeft ons geluk niet uit te sluiten. Het biedt juist een kans om de hoogste mate van voldoening te bereiken.

Laten we alsjeblieft met zijn allen deze kans grijpen. Ter inspiratie een nieuw gedicht: ‘Vogelvrij’.