In een wereld waar er altijd teveel keuzes zijn, raken we steeds vaker het spoor bijster. We raken overweldigd door keuzestress en trekken iedere gemaakte keuze meerdere keren in twijfel. En in deze situatie verwijzen de levensgoeroe’s ons naar het ogenschijnlijke redmiddel: het vinden van je passie.

Zelf ben ik ook meerdere malen in deze valkuil getrapt. Je bent bezig met iets waar je plezier uit haalt, maar wat soms ook mindere momenten heeft. En op dat moment komt er een kleine passievrucht op je schouder zitten:

“Ben je niet met het verkeerde bezig? Is dit wel je passie? Zoek je passie en je wordt eindeloos gelukkig.”

Het vervelende aan deze twijfels en de bijbehorende opdracht die je wordt gegeven, is dat deze heel onduidelijk zijn. Want de betekenis van passie is vrij abstract! Ik heb het even opgezocht in de Van Dale:

“hartstocht, drift; hartstochtelijke liefhebberij”

Hartstocht, tsja, dat klinkt vrij heftig, vind ik :-). Dat lijkt net alsof je inderdaad een soort roeping moet hebben gevonden, voordat je met je passie bezig bent. En juist deze roeping maakt het alsof je afhankelijk bent van externe omstandigheden.

Vakmanschap = passie?

Ik was klaar met het zoeken naar mijn passie en de vage sfeer eromheen en kwam toen toevallig in aanraking met een interessant artikel van een toffe ondernemer, Derek Sivers, over een focus op vakmanschap in plaats van passie.

De gedachte hierachter is, dat het gevaarlijk is om je vast te houden aan iets dat nou eenmaal zo is (fixed mindset), zoals een bepaalde passie of roeping. En dat het beter is om je mindset flexibel te houden, ingesteld op groei (growth mindset). Dit sluit direct aan bij een streven naar vakmanschap gezien dit niet gebaseerd is op een ‘talent’ (fixed), maar op hard werken en ontwikkeling (growth).

Door je steeds verder te ontwikkelen bouw je een kunde op, een mate van vakmanschap en dat geeft je een fijn gevoel. Want het hebben van bepaalde vaardigheden geeft ons zekerheid. En we hebben er zelf invloed op. Iedere dag kunnen we ervoor kiezen om te groeien en onze skillset uit te breiden.

En wanneer je deze vaardigheden kunt toepassen op de manier zoals je dat zelf graag zou zien, dan zit je denk ik op het niveau van ‘passie’. Je doet iets waar je goed in bent (geworden!), en wat je inzet voor een doel wat jou nuttig lijkt. Hoe vaardiger je bent, des te meer ruimte en vrijheid zul je hebben bij het benutten van deze vaardigheden, omdat je door middel van ervaring en kunde, vertrouwen wekt.

Keuze van ambacht

Vanuit hier is natuurlijk nog de vraag, hoe weet ik waar ik goed in wil worden? Dat weet je waarschijnlijk niet. En dat is niet erg. Want het ontwikkelen van vakmanschap is een geleidelijk proces en de eerste stap daarin is dingen doen.

Het kan zijn dat je al hobbymatig regelmatig plezier haalt uit bepaalde activiteiten, of dat je tot dusver alleen maar achter de tv zit en ongelukkig verpietert. Het maakt niet uit. Je startpunt is nu.

Je hebt activiteiten die eng lijken en die je daardoor uitstelt. Je hebt activiteiten die je wel leuk lijken maar die toch te overweldigend zijn om in één keer op te starten. Je hebt altijd mogelijkheden. Loop anders een cultureel centrum binnen en meld je aan voor de eerste willekeurige cursus die je ziet. Of zoek via Google naar ‘cursus volgen’ en pak een sector die je interesseert.

Uiteindelijk zijn er keuzes genoeg, maar je hebt een intern kompas (emoties :-)), die je vertellen of je stiekem iets wel leuk vindt om te proberen (maar misschien ook eng). Je moet gewoon starten! Laat dit je vertrekpunt zijn en geef jezelf ruimte voor groei.