Discriminatie is een lastig thema, vooral omdat het op zulke grote schaal aanwezig is en het probleem diep geworteld is binnen onze samenleving.

Groepen zorgen voor peer pressure en steken elkaar aan bij het creëren van geweldadige gedachtes om zo de eigen pijn te verzachten.

Uitingen van discriminatie kunnen dan ook beter gezien worden als een onbewuste grote frustratie die op zoek is naar herkenning door zelf meer pijn te veroorzaken.

Een zeer treurige zaak die alleen op te lossen is met behulp van collectief bewustzijn, waarvan zaadjes al op de basisschool moeten worden geplant om tot bloei te komen.

Tot die tijd zullen discriminatie en andere onbewuste uitingen leiden tot veel verdriet en pijn, maar onthoud in ieder geval de motivatie achter de discriminerende uitingen en probeer tegelijkertijd mededogen te tonen richting zij die discrimineren.

Ter aanvulling heb ik een klein gedicht geschreven over discriminatie die probeert het bovenstaande te vatten in een klein aantal woorden.