Balans

De laatste jaren ben ik steeds meer waarde gaan hechten aan kwaliteit, omdat ik het gevoel heb dat dit de sleutel is tot een gebalanceerd leven. Altijd kiezen vanuit de gedachte van kwaliteit draagt bij aan fijne keuzes voor de lange termijn en zijn keuzes die je achteraf altijd voor jezelf kunt verantwoorden.

Het gevoel van balans is geweldig, maar helaas vaak ook erg vluchtig. Je kent waarschijnlijk wel het moment waarin je een gevoel van rust en tevredenheid ervaart. Even lijkt alles in je leven goed geregeld, zijn de doelen bereikt en de verwachtingen waar gemaakt. En toch wacht daar dan altijd weer de man met de hamer.

Het lijkt een onstilbare honger. Zodra we voorgehouden wortels smakkend en genietend opknabbelen, hangt daar alweer de volgende. Weer moeten we onszelf pushen om gehoor te geven aan deze eeuwige trek. En altijd hangt daar maar weer de volgende wortel.

We dragen continu lasten met onszelf mee, en we lijken steeds zwaarder te wegen. We kijken niet kritisch in de spiegel en krijgen geen tegenwicht. Het hollen achter de verwachtingen van onszelf, en die van anderen, put ons uit. We raken gestresst. We rennen heen en weer om het evenwicht te herstellen, maar staan nooit in het midden stil voor balans.

Laten we dit jaar het jaar van balans maken, want alleen door stil te staan op de juiste momenten, blijven we in evenwicht.

Nieuwe inspiratie

Schrijf je in en ontvang maandelijks de laatste teksten en gedichten van de man zonder jas :-)

Eén reactie op “Balans”

  1. Henny Kramers schreef:

    Het stuk over Balans gelezen en ben het met veel eens, je bewust zijn van het moment waarin je in balans bent kan je heel gelukkig maken en vooral STIL. Het gaat vooral om de balans tussen het denkende verstand en het bewustzijn van het huidige moment, het eerste heeft te maken met verwachtingen, de toekomst en op zoek zijn naar meer terwijl je met het tweede je oude ikzuchtige conditionering doorbreekt, waardoor het doen van dit moment veel vreugdevoller en effectiever wordt.
    Je komt steeds weer terug op de kern: innerlijke stilte als je wezenlijke natuur, zonder het lawaai van het denken dat daar een storend element in is en de balans verstoort. Het gaat over het ZIJN en HEBBEN, lees het mooie gedicht van
    Ed. Hoornik: op school stonden ze geschreven, het werkwoord hebben etc……..